Lady On A Bike

Ο ποδηλατικός Πυγμαλίωνας, Σπύρος Παπαγεωργίου, πήρε αποκλειστική συνέντευξη από την Lady-on-a-Bike και ιδού τα αποτελέσματα:

Θυμάσαι την πρώτη φορά που έκανες ποδήλατο;

Νομίζω ότι η πρώτη φορά που κάνει κάποιος ποδήλατο είναι περίπου σαν την πρώτη φορά στο σεξ: πονάει και μένει αξέχαστη.

Θυμάσαι το πρώτο σου ποδήλατο και την αφορμή που το απέκτησες;

Θυμάμαι ότι στα δώδεκά μου ο πατέρας μου έφερε στο σπίτι ένα ποδήλατο Peugeot για να κάνει αυτός, αλλά τελικά το κληρονόμησα εγώ. Η γειτονιά μου όμως ήταν ψηλά σε ένα βουνό με απαγορευτικές ανηφόρες, οπότε γρήγορα εγκατέλειψα την ιδέα.

 Όταν τα παιδιά μου βάδιζαν προς την ενηλικίωση, ξύπνησε μέσα μου το πνεύμα της περιπέτειας και μου ψιθύρισε στο αυτί “δεν πας μέχρι την πλατεία της Πολιτείας με το ποδήλατο;” Στην επόμενη απόπειρα είπα να χτυπήσω λίγη περισσότερη αδρεναλίνη και πήγα μέχρι το AB Mega της Νέας Ερυθραίας. Την πρώτη φορά που έφθασα στο δάσος Συγγρού πάνω σε δύο ρόδες, νόμιζα ότι πέρασα τα σύνορα! Συγκλονισμένη αποφάσισα να φορτώσω το ποδήλατο στο αυτοκίνητο και να αλλάξω νομό. Ήμουν εθισμένη πια.

Η ελευθερία της γρήγορης μετακίνησης σε συνδυασμό με την εμπειρία της φύσης και τη δυνατότητα της εξερεύνησης δεν συνυπάρχουν σε κανένα άλλο σπορ εξωτερικού χώρου, όπως στο ποδήλατο (μίλησε τώρα η γκουρού των outdoor sports!).

Έχεις κάποια δυνατή ποδηλατική ανάμνηση από τα παιδικά σου χρόνια;

Δεν έκανα ποδήλατο στα παιδικά μου χρόνια. Έπαιζα squash -ήμουνα και πρωταθλήτρια Ελλάδας για αρκετά χρόνια, οπότε πετάλι γιοκ!

 Στο σήμερα, που πηγαίνεις συνήθως με ποδήλατο; Έχεις κάποια αγαπημένη διαδρομή;

Είμαι bike-packer, δηλαδή φορτώνω τα μπαγκάζια μου στη σέλα και ταξιδεύω με το ποδήλατο. Έχω ταξιδέψει σε πολλά μέρη της Ελλάδας και κάθε χρόνο κάνω ένα μεγάλο ποδηλατικό ταξίδι στο εξωτερικό.

 Παραμένω ερασιτέχνης ποδηλάτισσα, ούτε σαμπρέλα δεν ξέρω να αλλάξω. Τουτέστιν ταξιδεύω πότε-πότε με το ποδήλατό μου στην Ελλάδα για να γνωρίσω τις ομορφιές και τους ανθρώπους του τόπου μου. Τραβάω καμιά φωτογραφία, παριστάνοντας την lady-on-a-bike, και πιάνω παντού κουβέντα, για να μάθω τί τρέχει. Για να μην ξεχάσω αυτά που μου λένε, τα γράφω εδώ: https://ladyonabike.gr/

 Κατά τη γνώμη μου η πιο ωραία ποδηλατοδιαδρομή που έχω κάνει είναι ο δρόμος Αίγινα-Πέρδικα μία ηλιόλουστη χειμωνιάτικη μέρα. 2η επιλογή ο γύρος του Πόρου.

 Περίπου πόσα χιλιόμετρα κάνεις καθημερινά ή ανά βδομάδα;

Δεν μετράω ποτέ χιλιόμετρα, ούτε κάνω ποδήλατο κάθε εβδομάδα, γιατί θα με διώξουν από το σπίτι.

Το ποδήλατο έχει να κάνει με κάποιο τρόπο με τη δουλειά σου;

Όχι

Τί ποδήλατο χρησιμοποιείς τώρα;

Ένα Specialized SourceComp για τα ταξίδια και ένα Ideal Hillmaster για τα βουνά.

Πού το παρκάρεις – όταν είσαι σπίτι κι όταν βγαίνεις έξω;

Στο Playroom, απλά και λιτά.

Ποια θα έλεγες πως είναι τα τρία σημαντικότερα προβλήματα που ίσως αντιμετωπίζει κάποιος που κάνει ποδήλατο στην Αθήνα;

Δεν μπορώ να πω, γιατί δεν μένω στην Αθήνα και δεν κάνω ποτέ ποδήλατο ανάμεσα σε αυτοκίνητα, ο βασικός κανόνας μου είναι αυτός.

 Και γιατί θα πρότεινες σε κάποιον να κάνει ποδήλατο στην Αθήνα; Ποια είναι τα επιχειρήματά σου υπέρ της χρήσης του ποδηλάτου στην πόλη;

Η «Αθήνα» είναι μία αχανής περιοχή και τα ποδηλατικά κριτήρια διαφορετικά σε κάθε Δήμο.

 Αν μιλάμε για την περιοχή του Δήμου Αθηναίων, η άποψή μου είναι ότι θα έπρεπε να αποφύγει κανείς να κινηθεί εκεί με ποδήλατα με κάθε τρόπο, εκτός αν έχουμε lock down. Αλλά δεν είμαι κάτοικος αυτού του Δήμου οπότε δεν δικαιούμαι να ομιλώ. Μόνο να πω, επειδή έχω κάνει ποδήλατο σε αρκετές ευρωπαϊκές πόλεις, ότι ακόμα και η Κωνσταντινούπολη έχει καλύτερες ποδηλατικές συνθήκες από την Αθήνα στις περισσότερες περιοχές της. Άουτς!

Τι σου αρέσει περισσότερο να κάνεις με το ποδήλατο;

Ταξίδια. Κατεβαίνω από την Κηφισιά στον Πειραιά με το τρένο, φορτώνω το ποδήλατο στο πλοίο, πάω σε κάποιο νησί, γυρνοβολάω όσο με κρατάνε τα πόδια μου και επιστρέφω το βράδυ, την επόμενη μέρα, όποτε μου κάνει κέφι. Το Αγκίστρι ας πούμε είναι ένας κοντινός, εύκολος προορισμός, αλλά αν υπάρχει χρόνος, πάμε και μία Νάξο ή μία Πάρο.

 Ή εναλλακτικά ρίχνω το ποδήλατο στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου μου (μια χαρά χωράει) και πάω παραδείγματος χάριν στη Χαλκίδα, παρκάρω στο κάστρο του Καράμπαμπα, πίνω πρωινό καφεδάκι με θεά τα στενά και μετά ποδηλατώ  Χαλκίδα-Ανθηδώνα και τούμπαλιν όλο κόστα-κόστα, μία μαγεία!

Βγαίνεις για ποδήλατο με παρέα;

Συνήθως ταξιδεύω με μία ή δύο φίλες μου, όταν βολέψει. Αλλά πολλά ταξίδια τα έχω κάνει μόνη μου, δεν είναι εύκολο να βρεις κι άλλες τρελές με διαθέσιμο χρόνο και όρεξη.

Υπάρχει κάποιο ταξίδι που ονειρεύεσαι να κάνεις με το ποδήλατο;

Τα ταξίδια δεν τα ονειρεύομαι, τα σχεδιάζω. Φέτος θα γυρίσουμε τις Άλπεις με το ποδήλατο, που το ετοιμάζω εδώ και μήνες. Του χρόνου ίσως να κάνουμε το γύρο της Λίμνης Γκάρντα και να εξερευνήσουμε τη περιοχή. Θα ήθελα να κάνω και το Route 99 -όχι ολόκληρο φυσικά- με ποδήλατο, έχει ποδηλατόδρομο σε ένα μεγάλο μέρος του, αλλά αυτό μάλλον δεν θα το καταφέρω ποτέ.

Πώς νιώθεις όταν κάνεις ποδήλατο;

Όταν κάνω ποδήλατο αισθάνομαι ασύγκριτα χαρούμενη. Το σημαντικότερο όμως είναι το εξής: η δύναμη αυτής της εμπειρίας με συντροφεύει για χρόνια μέσα από τις αναμνήσεις και με στηρίζει στις δύσκολες στιγμές της καθημερινότητας. Αντί να σιχτιρίζω τις αναποδιές, φέρνω στη μνήμη μου τη θέα του Παλατιού να καθρεφτίζεται στον Λίγηρα, ή τα φλαμίνγκο να πετάνε πάνω από τη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου και περνάνε όλα.

Αν θέλετε, μπορείτε να διαβάσετε το πρωτότυπο άρθρο εδώ.