Οι παραλίμνιες διαδρομές είναι βούτυρο στο ψωμί… εμ και γράσο στο πετάλι για μία ερασιτέχνη ποδηλάτισσα σαν κι εμένα. Δεκέμβριο μήνα ξεκίνησα με το αυτοκίνητο –και το ποδήλατο ξαπλωμένο στο πορτ μπαγκαζ- από τα Τρίκαλα (που είχα παει στο Μύλο των Ξωτικών) για τη λίμνη Κερκίνη, με παρέα το γιό μου το Στάθη που θυσιάστηκε για την περίπτωση. Δεν πήγαμε από την Εθνική Οδό αλλά διαλέξαμε τη διαδρομή μέσω Γρεβενών, μια από τις πιο ωραίες διαδρομές που έχω δει στην Ελλάδα. Όλος ο δρόμος ήταν δεξιά και αριστερά γεμάτος από πυρρόξανθα πλατάνια και φιδογυριστά ποταμάκια. Στο δρόμο πριν τα Γρεβενά …

7η μέρα: Βιέννη, one and only! Χθες το απόγευμα φθάσαμε κόστα-κόστα μέχρι το κέντρο της Βιέννης, αφού ο Δούναβης στο έμπα της πόλης διαιρείται σε πολλά κανάλια, τα επονομαζόμενα Donaukanal, ένα από τα οποία ακολουθήσαμε μέχρι να λοξοδρόμησουμε για το ξενοδοχείο μας.   Σήμερα θα δοκιμάσω για πρώτη φορά ποδηλατικό τουρισμό σε Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα! Και μάλιστα βραβευμένη για την ποδηλατική της ευαισθησία. Τα κανάλια είναι πολύ όμορφα και έχουν κατάφυτες όχθες ή σκιερά δρομάκια στις δύο πλευρές τους. Γενικα ότι είδαμε έξι μέρες ως ποδηλάτισσες στους ήρεμους και ερήμους δρόμους του Δούναβη εδώ το ξεχάσαμε. Εκατοντάδες ποδηλάτες στους ποδηλατοδρόμους με …

6η μέρα: από το Hollenburg στη Βιέννη Άντε και τελειώνουν τα βάσανά σας, κοντεύουμε στο τέρμα και το πάμε λάου-λάου για να το φχαριστηθούμε. Έχουμε ακόμα μερικά χιλιομετράκια να καταπιούμε: Σήμερα λέμε εκτός απροόπτου να τερματίσουμε στη  Βιέννη, τη φοιτητική μου πατρίδα. Αφήνουμε πίσω μας το Hollenburg με την χαριτωμένη πανσιόν και τον έκφυλο κόμη και παίρνουμε τον ποδηλατόδρομο που θα μας πάει μέσω του Tulln του αββαείου του Klosterneuburg κατευθείαν στο Hundertwasserhaus. Ε; Δεν έχετε παράπονο, δίνω τροφή για γκουγκλάρισμα… Κάνει διαβολεμένη ζέστη σε συνδυασμό με την ποταμίσια υγρασία, δεν υπάρχει σκιά για πολλά χιλιόμετρα και όσο πλησιάζουμε προς …

5η μέρα: από το Marbach στο Hollenburg Πόσο με έχετε βαρεθεί, όχι πέστε την αλήθεια… Τόσος καιρός πέρασε κι αυτή η τρελλή κάνει ακόμα πετάλι δίχως αύριο.  Όμως που να δείτε τί με βρήκε Κυριακάτικα! Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους. Όπως θυμόμαστε, χθες το βράδυ εγώ και η Βαρβάρα είχαμε τραβήξει τα πάνδεινα για να ανέβουμε στο Maria Taferl.  Κάτω από κανονικές συνθήκες θα έπρεπε σήμερα το πρωί να πονάει ολόκληρο το σώμα μου. Αλλά επειδή δεν μπορώ να διακινδυνεύσω κράμπες και πονάκια καθ’ οδόν, φροντίζω να έχω μαζί μου ένα δυνατό Depon, το οποίο καταπίνω …

4η μέρα: από το Au στο Marbach Ήρθε η ώρα να σας αποκαλύψουμε το πραγματικό όνομα της διαδρομής που διανύουμε εδώ και τόσες μέρες: είναι η διάσημη ROMANTIKSTRASSE! Σας βλέπω συγκλονισμένους, διότι τώρα ξέρετε, αν θέλετε να κάνετε μια εντελώς ξεχωριστή πρόταση γάμου, περάστε με την καλή σας από δω, 380 χιλιόμετρα, κάπου θα βρήκε μια ήσυχη γωνία να γονατίσετε και να προφέρετε τα τετριμμένα ! Χωρίς πλάκα τώρα, βρίσκω το concept  του θεματικού δρόμου μια ωραία μαρκετινίστικη ιδέα και θα την εφαρμόσω εεεε χμμμ κάτσε να σκεφτώ που, αν ναι Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΜΗΛΩΝ στο Πήλιο, καλό; Πάντως το …

Σημ.: Οτιδήποτε γράφω στο παρακάτω κείμενο είναι αποκύημα της φαντασίας μου σε συνδυασμό με διάφορα αφερέγγυα αναγνώσματα. Τα μόνα αποδεικτικά στοιχεία είναι οι φωτογραφίες. Πιάστε στασίδι γιατί ξεκινάμε. 1η μέρα: από την Αθήνα στο Passau μέσω Βιέννης, αεροπλάνου και τριών τραίνων. Μία Τετάρτη πρωί εγώ και η Βάρβαρα πήραμε τη Lauda Air για τη Βιέννη. Την πόλη που σπούδασα αλλά δεν επισκέφθηκα ποτέ ξανά για 30 χρόνια. Στη Βιέννη έκανα το διδακτορικό μου στη Γερμανική Λογοτεχνία με υποτροφία του Αυστριακού Υπουργείου Παιδείας και του Ιδρύματος Ωνάση για τέσσερα συνολικά χρόνια. Και από τότε δεν ξαναήρθα ποτέ στην αγαπημένη μου πόλη …