Σας έχω σαπουνόπερα περιοπής σήμερα. Αλλά πρέπει να κάνετε υπομονή 23 χιλιόμετρα. Γιατί πριν πάμε να βρούμε τη Μήδεια, πρέπει να διαβούμε μία γέφυρα…
Σε ολόκληρη την Ελλάδα υπάρχουν όλες κι όλες δύο βυθιζόμενες γέφυρες. Και οι δύο βυθίζονται στις άκρες του Ισθμού της Κορίνθου. Είναι ξύλινες για να έχουν λιγότερο βάρος και βουλιάζουν μέσα σε 4 λεπτά σε βάθος 11 μέτρων. Εμείς στεκόμαστε τώρα στην πλευρά του Ισθμού που βλέπει στον Κορινθιακό, στο σημείο που ονομάζεται Ποσειδωνία και ετοιμαζόμαστε για πετάλι.
Μία ταμπέλα μας ενημερώνει ότι οι οδηγοί δίτροχων πρέπει να κατέβουν από τα οχήματά τους όταν τη διασχίζουν για να αποφύγουν το ντεραπάρισμα. Ας κατέβω λοιπόν.
Κι αν βιάζεστε να μάθετε, πού θα μας βγάλει ο δρόμος σήμερα, δείτε τον: Χάρτης
47 χλμ. 700 μέτρα υψομετρικά. Προσοχή, η διαδρομή είναι όλη άσφαλτος, και για γερά ποδάρια, τα έχει τα σκαμπανεβάσματά της.
Ο ΔΙΟΛΚΟΣ
Ακριβώς δίπλα στη βυθιζόμενη γέφυρα από την πλευρά της Κορίνθου υπάρχει ένα περίεργο καλντερίμι.
Αυτός ο μισοφαγωμένος λιθόστρωτος δρόμος είναι ότι απέμεινε από μία αποβάθρα και ένα μονοπάτι 8 χιλιομέτρων (δεν το λες και λίγο!) με μερικά ζιγκ-ζαγκ, που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Κορίνθιοι (βίος και πολιτεία!) για τη μεταφορά πλοίων από τον Σαρωνικό στον Κορινθιακό κόλπο και τούμπαλιν. Η μεταφορά των πλεούμενων γινόταν με genius τρόπο, τον οποίο μπορείτε να δείτε εδώ. Το μονοπάτι είχε φάρδος μέχρι 6 μέτρα και στη μέση είχε δύο αυλάκια όπου δούλοι έσερναν μία τροχοφόρα κατασκευή με το πλοίο επάνω της. Κατασκευάστηκε στις αρχές του 6ου π.Χ. και χρησίμευσε κυρίως για την μεταφορά μικρών πλοίων ή πολεμικών σκαφών αλλά καμιά φορά και για βαριά εμπορεύματα σχεδόν για 15 αιώνες (δεν το λες και λίγο!).
Οι ανασκαφές ξεσκέπασαν το δυτικό του τμήμα σε μήκος 255 μ. στην πλευρά της Πελοποννήσου και άλλα 204 μ. μέσα στις εγκαταστάσεις της Σχολής Μηχανικού. 3 ..μύρια πήρε αυτή η δουλειά και ακόμα είναι σε αυτό το χάλι. Φωτογράφισα το μονοπάτι στην Ποσειδωνία. Αλλά επειδή έχω τα μέσα, έστειλα το γιό μου στη Σχολή Μηχανικών στο Λουτράκι για 4 μήνες, μήπως και υποκλέψουμε καμία φωτογραφία του άλλου μονοπατιού. Τζάμπα κόπος -δικός του, όχι δικός μου, αυτός βάραγε ποσοχές μέχρι που πρήστηκαν οι γάμπες του! Διότι δεν πρόσεξα το “Απαγορεύεται η φωτογράφιση” σε στρατιωτικούς χώρους, τζιμάνι είμαι!
Τα πλοία άφηναν το εμπόρευμά τους στο Λέχαιο ή στις Κεχρεές και τα εμπορεύματα μεταφέρονταν με κάρα από το ένα λιμάνι στο άλλο. Μετά τα πλοία έπλεαν προς την είσοδο του Διόλκου, στην Ποσειδωνία, όπου υπήρχε μία πλακόστρωτη πλατφόρμα για τη ρυμούλκησή τους στη στεριά. Με τη βοήθεια γερανών σέρνονταν από δούλους πάνω σε τροχοφόρες κατασκευές. Η διαδρομή των πλοίων στην ξηρά δεν ήταν εύκολη και παρόλο που ήταν δεμένα και υποστηριγμένα, υπήρχε ο κίνδυνος εκτροχιασμού στις στροφές. Όλη αυτή την ιστορία κάπως τη φαντάζομαι σαν το πρώτο τρένο σε ράγες. Έτσι το πλοίο μεταφερόταν από τη μία άκρη του Κορινθιακού στο Σαρωνικό ή και αντίστροφα έναντι υψηλού –αλλά άγνωστου- αντίτιμου. Έφερα τον κόσμο ανάποδα να μάθω πόσο πλήρωναν για να κάνουν όλη αυτή τη μανούρα, αλλά τίποτε. Όμως το κασέρι πήγαινε στα ταμεία της Κορίνθου και όλα αυτά σήμαιναν λεφτά, έκλυτα ήθη (από κει βγήκε μάλλον η έκφραση σχετικά με τα @%&* συρόμενα καράβια) και περίτεχνους κίονες λουξ.
Η ΔΙΩΡΥΓΑ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
Πριν γκρεμιστεί ο Ισθμός, πόσο νομίζετε ότι θα πληρώνατε για να περάσετε με το κότερό σας από κει; 32€ λέει ο τιμοκατάλογος. Αν πάλι εγώ είχα όρεξη να κυκλοφορήσω με το φορτηγό εμπορικό μου πλοίο, θα χρεωνόμουνα 2000€ και πάνω, ανάλογα με το μέγεθος που και μετράει και χρεώνεται. Επειδή δεν τα πάω καλά με την πλοήγηση σε ευθεία, λέω να νοικιάσω κι ένα ρυμουλκό να με τραβάει, άλλο ένα 500-αρικάκι.
Μπα! Μάλλον θα συνεχίσω με το ποδήλατο που είναι και τζάμπα!
Τα τελευταία 2.500 χρόνια όποιος περνούσε από την Κόρινθο έλεγε μέσα του, μα καλά χάθηκε ο κόσμος να σκάψουν ένα χαντάκι να περνάμε με τη βαρκούλα μας, που μας βάζουν να σκυλοπνιγόμαστε γύρω από τον Κάβο Μαλιά; Από τον Περίανδρο και το Νέρωνα μέχρι τον Καποδίστρια, το ίδιο όνειρο είχαν όλοι. Που το πραγματοποίησε ο Χαρίλαος Τρικούπης στα τέλη του 19ου αιώνα και μετά δυστυχώς επτώχευσε.
Έτσι όπως το βλέπω, σήμερα η διέλευση του Ισθμού είναι κυρίως τουριστικό αξιοθέατο. Άλλωστε με 6.346 μέτρα μήκος είναι μία από τις ΜΟΝΟ 3 τεχνητές διώρυγες στον κόσμο. Περισσότερα από τα μισά σκάφη που τη διασχίζουν (11.000 βαπόρια το 2019) είναι τουριστικά. Τα μεγάλα εμπορικά πλοία, ούτε χωράνε, ούτε θέλουν να πληρώσουν τα πανάκριβα διόδια.
ΤΑ ΙΑΜΑΤΙΚΑ ΛΟΥΤΡΑ ΤΟΥ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ
Δρόμο παίρνουμε, δρόμο αφήνουμε, περνάμε μπροστά από το Καζίνο, διασχίζουμε την παραλία του Λουτρακίου και αναρωτιόμαστε, από που άραγε πήρε το όνομά της η πόλη αυτή, χιχιχι.
Σε όλη την Ελλάδα αναβρύζουν μαγικά νερά, αλλά οι Ιαματικές Πηγές Λουτρακίου θεωρούνται NUMBER ONE και σε αποτελεσματικότητα και σε αρχαιότητα. Όχι ότι είμαι φαν του θερμαλισμού (ε; ε; έχω ξεφύγει γλωσσολογικά!), αλλά τσέκαρα την ιστοσελίδα τους και έχω να σας προτείνω σοκολατοθεραπεία για μία ώρα 40€ να τη δοκιμάσετε και να μου πείτε εντυπώσεις και λιγούρες.
H κατασκευή της Ιαματικής Πηγής Λουτρακίου ξεκίνησε το 1921. Το κυκλικό κτίριο της Πηγής με τα εμ χμ τσςςς πφφφ ψηφιδωτά σχεδιάστηκε από τον Πικιώνη, αρχιτέκτονα-έμβλημα. Που του έχω αδυναμία, γιατί πήγα Δημοτικό στο σχολείο του Πικιώνη Σίνα και Οίτης – κι ας μην μου αρέσει το Bauhaus στυλ του.
Είναι συγκλονιστικό: ο Δήμος Λουτρακίου έχει σύστημα ενοικίασης ποδηλάτων που λειτουργεί!!!
Πληροφοριακά οι αυτοδημιούργητοι καταρράκτες Λουτρακίου είναι κλειστοί γιατί καταρρακτώθηκαν οι γύρω βράχοι και θα πέσουν στα κεφάλια των περαστικών!
Μία πανοραμική άποψη προς το καημένο Λουτράκι, με την αδίκως κουρελιασμένη αίγλη αλλοτινών χρόνων:
Και ξεκινάμε για την πρώτη ανηφόρα.
Ανεβαίνουμε προς Περαχώρα, και έχουμε διαλέξει μία ήσυχη ημέρα, αλλιώς περνάνε αρκετά αυτοκίνητα, αλλά ευτυχώς ο δρόμος είναι πολύ φαρδής. Προσέχουμε τις πινακίδες και στρίβουμε αριστερά στη διασταύρωση που λέει ΠΡΟΣ ΦΛΑΜΠΟΥΡΟ. Κατηφόρα. Πολλή κατηφόρα. Άσχημα μαντάτα!
ΦΛΑΜΠΟΥΡΟ
Από το Φλαμπουράκι που είναι μία συμπαθητική παραλία με 2 beach bar ξεκινάει ένα ήσυχος δρόμος με αρκετές ανηφορο-κατηφόρες μέχρι τη Λίμνη. Ένα μικρό κομμάτι είναι χώμα.
Η ΛΙΜΝΗ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ
Καλούτσικη είναι.
Έχει περίεργο σχήμα για λίμνη, παραλληλόγραμμο, στους τουριστικούς οδηγούς λένε ότι έχει λευκή άμμο στην παραλία της, έχει;;; Μπα.
Κάποιοι τύποι πριν κάνα δύο αιώνες έσκαψαν ένα χαντάκι για ψαρικούς λόγους -σου λέει αφού ο Καποδίτριας δεν φτιάχνει Ισθμό, να κι εμείς! και και έκτοτε η λίμνη μετατράπηκε σε λιμνοθάλασσα.
Γάργαρα νερά:
Δεν ξέρω αν με παρακολουθείτε -τώρα θα σας τσιμπήσω- αλλά εγώ συλλέγω θάλασσες πού πήραν το όνομά τους από πνιγμένους. Νάμαι λοιπόν, θα βάλω και λίμνη στη συλλογή μου: Η λίμνη ονομαζόταν κάποιους αιώνες Γοργώπις από την Γόργη, κόρη του Μεγαρέα, που πνίγηκε στα νερά της λίμνης όταν έμαθε για τον φόνο των παιδιών της. Oυπς spoiler. Πάμε για Ηραίο τώρα.
Καθώς αφήνουμε πίσω μας τη Λίμνη και πλησιάζουμε προς το τέλος της διαδρομής, βλέπω στα δεξιά μου μία ταμπέλα από αυτές τις καφετιές, τις βαρετές, για τα αρχαία. Αλλά αφού είμαι με ποδήλατο μπορώ να σταματήσω, να κάνω ένα inspection.
Τίιιιιι σκάβουμε εδώ παιδιά;
ΑΡΧΑΙΑ ΚΡΗΝΗ ΠΕΡΑΧΩΡΑΣ
2- 3 βράχοι κι ένα λαγούμι εκεί που πριν από 3000 ήταν το εντυπωσιακό κτήριο της πηγής για να υδρεύεται η περιοχή και να πίνει νεράκι ο κοσμάκης. Γιατί στο Ηραίο γινόταν της κακομοίρας!
ΠΑΡΑΘΕΡΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΦΑΡΟ ΤΟΥ ΗΡΑΙΟΥ
Στην Άκρα Μελαγκάβι, στη βόρεια είσοδο του όρμου της Κορίνθου βρίσκεται ο Φάρος Ηραίον και οδηγεί τα πλοία που πλέουν στον Κορινθιακό προς το λιμάνι και τη διώρυγα της Κορίνθου. Πρωτολειτούργησε το 1897 και όπως όλοι οι Ελληνικοί φάροι ανήκει στο Πολεμικού Ναυτικού. Θεωρείται ένας από τους 10 ομορφότερους στην Ελλάδα με χιλιάδες φωτογραφίες στα Social Media.
Και το highlight: μπορείτε να παραθερίσετε μέσα στο πλήρως επιπλωμένο εσωτερικό του. Αρκεί να είστε μέλος του Πολεμικού Ναυτικού (ευκολάκι) και να έχετε πάρει μαζί σας φλιτ και άλλα ζωοδιωκτικά. Αν πάλι θέλετε απλώς να επισκεφθείτε το εσωτερικό του φάρου χωρίς διανυκτέρευση, δεν έχετε παρά να αποστείλετε το αίτημα σας εδώ και να περιμένετε.
Για πιο γρήγορα αποτελέσματα, σημειώστε στο ημερολόγιό σας την «Παγκόσμια Ημέρα Φάρων» στις 18 Αυγούστου, όπου ο φάρος μας μαζί με άλλους 28 σε όλη την Ελλάδα είναι ανοικτός για το κοινό!
ΗΡΑΙΟ
Φθάσαμε στον προορισμό μας, που η μυθολογία τον παραδίδει ως σημείο δολοφονίας των τέκνων της Μήδειας.
Επειδή οι Μήδειες έχουν γίνει πολύ της μόδας τελευταίως, αποφάσισα να διερευνήσω εξονυχιστικά την πρώτη διδάξασα και μοιράζομαι μαζί σας τα εξής:
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα της Dr. Μήδειας Αιήτη (για να ξέρουμε, ποιαν κατηγορούμε…)
- Γεννήθηκε στην Κολχίδα το 1230 πΧ πάνω κάτω, who knows?
- Κόρη του βασιλιά Αιήτη και της Ωκεανίδας Ιδυίας ή Εκάτης, εγγονή του θεού Ήλιου. Θεία της η Κίρκη, now I know why!
- Επάγγελμα: ιέρεια της Άρτεμης, πιο πολύ όμως γιάτρισσα με ειδικότητα στην αθανασία
- Αδέρφια: Χαλκιόπη, η οποία παντρεύτηκε τον Φρίξο και γέννησαν το ναυπηγό Άργο, Άψυρτος, κυνήγησε το ζεύγος και το κλεμμένο χρυσάφι, αλλά δεν είχε καλό τέλος, τον έκαναν με τα κρεμμυδάκια.
- Έφυγε από την Κολχίδα με το πλοίο του Ιάσωνα μέσω Δούναβη (Ίστρου) και Ροδανού, βγήκαν στην Μασσαλία με σύντομη στάση στην Αίαια, να δουν τη θεία Κίρκη.
- Στάση στη Σχερία (Κέρκυρα) όπου τελέσθηκαν οι γάμοι με κουμπάρα τη βασίλισσα Αρήτη (τη μαμά της Ναυσικάς ντε…)
- Στο μήνα του μέλιτος γυρνάνε όλη τη Μεσόγειο και τη Βόρειο Αφρική.
- Στάση στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου τα μαγικά της Μήδειας γκρεμίζουν το τεχνολογικό θαύμα του Τάλου (στην πραγματικότητα κάποιος άνοιξε την τάπα και χύθηκε έξω η βενζίνη-ιχώρ).
- Επιστροφή στην Ιωλκό για να παραδώσουν στον Πελία το Χρυσόμαλλο Δέρας και να γίνει ο Ιάσωνας βασιλιάς: τζίφος και θανατικό. Αργότερα η Μήδεια θα τιμωρήσει τον Πελία για αυτή την προδοσία, βάζοντας τις κόρες του να τον τεμαχίσουν -άντε πάλι κρεμμυδάκια.
- Κόρινθος: η Μήδεια γίνεται βασίλισσα της Κορίνθου ως ανιψιά του αποθανόντος θείου της. Κάνει και τον Ιάσωνα βασιλιά, μένουν στην Κόρινθο 10 χρόνια και αποκτάνε 7 αγόρια και 7 κορίτσια.
- Με τόσες γέννες ο Ιάσωνας τη βαριέται και τα φτιάχνει με την πιτσιρίκα Γλαύκη-Κρέουσα, κόρη του τέως βασιλιά Κρέοντα της Κορίνθου και διατάζει να εξοριστεί η Μήδεια. Αλλά η Μήδεια δεν το αφήνει να περάσει έτσι. Πρόλαβε και τους έστειλε όλους στον Άδη.
- Για εκδίκηση οι Κορίνθιοι σκοτώνουν όλα τα παιδιά της πάνω στον βωμό της Ακραίας Ήρας –εδώ που στέκομαι εγώ τώρα δηλαδή- επειδή αυτά πήγαν τον δηλητηριασμένο χιτώνα στη Γλαύκη. Και μετά της φορτώνουν τις δολοφονίες. Μπορεί και να μην έγιναν βέβαια ακριβώς έτσι τα πράγματα, γιατί κάποια από τα παιδιά της τα συναντάμε ζωντανά σε διάφορες διηγήσεις. Who knows?
- Αθήνα: τα έφτιαξε με τον Αιγέα και έκαναν τον Μήδο, αλλά μετά εμφανίστηκε ο Θησέας, που στο τσακ τη γλύτωσε να μην πέσει κι αυτός θύμα των δηλητηρίων της.
- Θήβα: μετά τα αίσχη που έκανε στην Αθήνα, ζητά βοήθεια από τον Ηρακλή.
- Κολχίδα: επιστροφή στην πατρίδα με το γιο της Μήδο, που έγινε ο γενάρχης των Μήδων και αποκατέστησε τον Αιήτη στο θρόνο. Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Αυτά για εμάς που νομίζαμε, ότι το χειρότερο που είχε κάνει η Μήδεια, ήταν να σκοτώσει τα παιδιά της! Όχι για να ξέρετε από που αντλούν έμπνευση η σαπουνόπερες…
Πηγές (στην περίπτωση που ψάχνετε για σενάριο):
Ησίοδος στην Θεογονία, Πίνδαρος, Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ευριπίδης (ο Φώσκολος της εποχής), Ορφέως «Αργοναυτικά», Διόδωρος4.46-48, Παυσανίας Κορινθιακά
Λένε πως ο Φάρος του Ηραίου έχει από τα πιο ωραία ηλιοβασιλέματα. Είναι κατακκόκκινο. Πολύ αίμα.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Καλά φθάσαμε ως εδώ. Τώρα τί γίνεται; Πρέπει να γυρίσουμε από την Περαχώρα. Είναι 4 το απόγευμα, ο ήλιος καίει και η ανηφόρα είναι ανυπόφορη. Τώρα χρειάζομαι τη συμπαράστασή σας, όχι μόνο στα εύκολα! Για τα ακριβή υψομετρικά μπορείτε να συμβουλευτείτε το link του χάρτη που έβαλα στην αρχή. Για τον ιδρώτα που έχυσα και τα σιχτιρίσματα που έριξα μπορώ να συβουλευτώ έναν ψυχίατρο!
Μετά την Περαχώρα ξεκινάει κατηφόρα:
Και φθάνουμε πάλι, εκεί που ξεκίνησαν όλα:
Στην απίθανη περίπτωση που θέλετε να δείτε το βίντεο της διαδρομής: