Μόνο μία εμβασιά

Ίσως να είμαι η μοναδική παλαβή που διατείνεται ότι πήγε για ποδήλατο στη Μονεμβασιά, ένα από τα ωραιότερα μέρη στον κόσμο, εντός του οποίου απαγορεύονται όλα τα τροχοφόρα. Για να πω την αλήθεια, χρησιμοποίησα το ποδήλατο σαν δικαιολογία, προκειμένου να πείσω τον εαυτό μου να οδηγήσει τα 330 χλμ, σχεδόν τέσσερεις ώρες, από την Αθήνα μέχρι την υπέροχη Καστροπολιτεία. Η δικαιολογία ήταν μία ποδηλατοδιαδρομή δεξιά από την Μονεμβασιά και μία αριστερά.

Το highlight ήταν όταν μπήκα με το ποδήλατο μέσα στην Καστροπολιτεία για να φθάσω στο ξενοδοχείο μου και αληθώρισαν οι πάντες.

Η διαδρομή προς τα δεξιά
Και η διαδρομή προς τα αριστερά

Κάναμε την εκδρομή οδικώς παρέα με τη φίλη μου τη Κατερίνα. Παρκάραμε το αυτοκίνητο στο δρόμο έξω από την είσοδο του βράχου.

Ο “λαιμός” που συνδέει την ξηρά με τη νησίδα έχει μήκος 400 μ.

ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΕΜΒΑΣΙΑ

Και μπήκαμε από τη μία και μοναδική εμβασιά μαζί με τα ποδήλατα στην πόλη.

Η Κατερίνα και η Ειρήνη

Σύραμε τα ποδήλατα στα καλντερίμια και…

…τα παρκάραμε μέσα στο δωμάτιό μας… δεν υπάρχει γκαράζ για ποδήλατα στην Μονεμβασιά, μην είμαστε και παράλογες!

… που ήταν υπερπαραγωγή το ξενοδοχείο μας -επιλογή της Κατερίνας, τέρμα μεσαιωνικό, με φανταστικό μπάνιο που σκύβαμε για να περάσουμε από την πόρτα -δίμετρες γαρ! Πολύ ενδιαφέρον το breakfast, το οποίο σερβιριζόταν σε ένα καφενείο, στην πλατεία!

Από την ταράτσα του δωματίου μας βλέπαμε και λίγο θάλασσα.

Το περπάτημα στα καλτερίμια της Μονεμβασιάς ήταν μία συγκλονιστική εμπειρία.

Το καμπαναριό της εκκλησίας ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΛΚΩΜΕΝΟΣ… από που να προέρχεται άραγε αυτή η ονομασία του Χριστού ;;;

Άξιζε επίσης και η επίσκεψη στην Πάνω Πόλη.

Λένε πως στα αρχαία χρόνια η Μονεμβασιά ονομαζόταν Άκρα Μινώα που θα πει Ακρόπολη με λιμάνι… και πράγματι υπάρχει ένα βυθισμένο λιμάνι παραδίπλα, το αναφέρει και ο Happy Traveler της εποχής, ο Παυσανίας! Μέσα στον βράχο κατοίκισαν για πρώτη φορά Λακεδαίμονες γύρω στον 6ο αώνα μ.Χ. Καλή σκέψη, αλλά έτσι που βρίσκεται πάνω στο μάτι του κυκλώνα ο βράχος, όποιος πλιατσικολόγος περνούσε με το καράβι του από κει, Πειρατές, Άραβες, Φράγκοι και Λατίνοι, έριχνε και μια πολιορκία, ζωή είναι αυτή;

Ο ήλιος δύει πίσω από τη Μαλβάζια κι εμείς γυρνάμε άφωνες τα σοκάκια, προσέχοντας μην μας έρθει κατακούτελα καμία μπάλα κανονιού από παραπλέουσες γολέτες.

Επισήμως η πόλη έχει 90 κατοίκους, γιατί όλος ο μόνιμος πληθυσμός μένει στο χωριό ακριβώς έξω από την Μονεμβασιά που ονομάζεται Γέφυρα.

 

Κάπου εδώ γύρω πρέπει να βρίσκεται και ο τάφος του πιο διάσημου τέκνου της πόλης, του Γιάννη Ρίτσου.

ΤΟ ΓΙΒΡΑΛΤΑΡ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

Ακούσαμε ότι ο βράχος της Μονεμβασιάς ονομάζεται και «Γιβραλτάρ της Ανατολής».

Αυτή είναι η παραλία Πορί, που τη συναντήσαμε στο αριστερό μέρος της ποδηλατοδιαδρομής, η οποία  ήταν αρκετά ανηφοροκατηφορική (η διαδρομή, όχι η παραλία).

Κι αυτή είναι η παραλία Αμπελάκια που τη συναντήσαμε στο δεξί μέρος της διαδρομής μας.

Μια που φθάσαμε μέχρι εδώ κάτω, στο γυρισμό κάναμε και μία ωραία επίσκεψη στο Μυστρά, για να βεβαιωθούμε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι βρισκόμαστε στο Βυζάντιο και πολύ μας αρέσει.

Ελπίζω να μην έχω γράψει καμία κοτσάνα, γιατί πάνε πολλά χρόνια που κάναμε αυτή τη βόλτα.

Αν σας αρέσει η Ποδηλασία στην Πελοπόννησο, μπορείτε να δείτε και τις παρακάτω βόλτες:

ΝΕΜΕΑ

ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ

ΛΟΥΤΡΑΚΙ-ΗΡΑΙΟ

ΔΑΣΟΣ ΣΤΡΟΦΥΛΙΑΣ