Αυτό είναι το εξαιρετικό στο οποίο περάσαμε τη νύχτα μας στη Λουκέρνη. Ας μην γκρινιάζουμε, ήταν ακριβώς απέναντι από ένα σουπερμάρκετ, όπου πήραμε τις προμήθειες μας, και είχε και στάση λεωφορείου, το οποίο πήραμε για να πάμε στο κέντρο
gjlgl
Βρισκόμαστε πλέον στην καρδιά των ελβετικών Άλπεων και προσπαθούμε να αποφασίσουμε, αν θα ακολουθήσουμε τις πινακίδες το Google maps.
Ποδηλατικές πινακίδες μας οδηγούν σε ωραίους, σκιερούς ποδηλατόδρομος δίπλα σε χειμάρρους κατεβάζουν πολύ νερό από τις κορυφές των Άλπεων
Πόσο βαθιά στις Άλπεις τόσο συγκλονιστικές γινόντουσαν οι απόψεις γύρω μας. Το χρώμα των λιμνών διαδέχονταν η μία την άλλη ήταν συγκλονιστικό, προφανώς από τον αντικατοπτρισμό των βουνών ανέβαιναν απότομα γύρω τους.
glgjl
Κάτι τέτοιες φωτογραφίες που βλέπω στο ίνσταγκραμ και έλεγα, πως θα γίνει να καταφέρω να πάω εκεί με το ποδήλατο, αλλά κάτι τέτοιο φαντάζει τρένο με δεδομένες τις υψομετρικές διαφορές αυτών των περιοχών αλλά ψάχνοντας ανακάλυψα ότι ακόμα και τέτοια με κάποιο τρένο με τις μεγαλύτερες πόλεις μεγάλες ώρες να Αντιμετωπίσουμε, όλο και όλο που είπαμε να κάνουμε, ήταν περιμένουμε στον τοπικό σταθμό του τρένου το επόμενο τρένο που μας βόλευε.
Βέβαια το να βγάλεις το σωστό εισιτήριο στον έρημο σταθμό, δεν είναι πάντα η πιο απλή υπόθεση, και συχνά έπρεπε να ζητήσουμε την βοήθεια κάποιου άλλου επιβάτης το περίμενε, για να μας ξεμπερδέψει τα μυστήρια του αυτόματου εκδότη εισιτηρίων.
Σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη, οι ελβετοί χρεώνει και θα ποδήλατα που μπαίνω στο τρένο με εισιτήριο σχεδόν ισότιμο με το κανονικό εισιτήριο, αλλά δεν είχαμε κι άλλη λύση, δεν υπήρχε περίπτωση να ανέβουμε στα 1000 m υψόμετρο με πετάλι.
Ναι, βρισκόμαστε στα 1000 m υψόμετρο, για πρέπει τώρα να κατέβουμε προς την λίμνη του Brienz. Το κομμάτι της κατάβαση είναι στενό, Η κυκλοφορία πολύ πυκνή, δεν υπάρχει ποδηλατόδρομος και τα αυτοκίνητα τρέχουν πολύ στην απότομη κατηφόρα με τις στροφές.
Αλλά χαχαχα φέραμε και βγήκαμε ζωντανές από αυτό το roller Κόστερ μέχρι το σημείο που υπήρχε έξοδος από τον δρόμο προς τα δεξιά για να μπούμε στα χωριουδάκια της κοιλάδας
Χρειάστηκε να ντυθούμε καλά, όχι μόνο γιατί εκανε κρύο, αλλά και γιατί η κατηφόρα έτσουζε!
Φτάσαμε σόι και αβλαβής στην πανέμορφη λίμνη του Brienz Ψάξαμε αμέσως. Έχω πει, το να βρεις να πιεις έναν καφέ να φας ένα κρουασάν από φούρνο στην Ελβετία είναι σχεδόν αδύνατο. Χωριουδάκια δεν υπάρχει δείγμα, ενώ αντίθετα στην Γαλλία και το πιο μικρό χωριό η boulangerie είναι Το αστέρι της περιοχής. Ευτυχώς η Brienzersee Είναι τουριστικό μέρος με ακτοπλοϊκή σύνδεση με τα υπόλοιπα χωριά γύρω από την λίμνη, οπότε το όνειρο μας έγινε πραγματικότητα, καφεδάκι!
Όλες τις μέρες που ταξιδεύαμε στην Γαλλία, συναντήσαμε πάρα πολλά έργα στους δρόμους, οι οποίοι φαίνεται ότι γκρεμίζονται από τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Έπρεπε κι εμείς να περιμένουμε υπομονετικά μαζί με τους οδηγούς των αυτοκινήτων να ανάψει το πράσινο φανάρι για να περάσουμε.
